Πέμπτη 10 Μαΐου 2012


Ποιο λεωφορείο πρέπει να πάρω για να έρθω σ' εσένα γιαγιά?
Μπλε γραμμή.
Θέλω να διασχίσω τα σύνορα, να σου μιλήσω.
Να σου πω για την χώρα μας που καταρρέει, για τις πανελλήνιες που μ' έχουν τρελάνει, για το άγχος που κουβαλάω για το μέλλον μου.
Φέτος ψήφισα για πρώτη φορά.
Πρέπει να είσαι περήφανη που μεγαλώνω.
Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν χαίρομαι. 
Ξέρω όμως ότι που και που μου λείπουν οι τυρόπιτες και τα κέικ σου...
Που πάντα όταν άνοιγες φύλλο, έβγαζες προσεκτικά τη βέρα σου και την άφηνες στο τραπέζι.
Και που φρόντιζες το γιασεμί στον κήπο.
Τώρα έχει μαραθεί νομίζω.
Πως είναι στον παράδεισο?


[Τελικά δεν χρειάζεται να διασχίσω κανένα δρόμο για να σε νιώσω κοντά μου...]