Συνειδητοποίησα τον χειρότερο φόβο μου πριν λίγες μέρες... Σκεφτόμουν ως συνήθως τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω για να είμαι ευτυχισμένη, αλλά και τον αντίκτυπο που θα έχουν οι πιθανώς λανθασμένες επιλογές στην πορεία της ζωής μου.
Και ξαφνικά πέρασε μια θλιβερή σκέψη από το μυαλό μου:
"Για σκέψου να ξυπνήσω στα 35 και να τα έχω κάνει όλα στραβά! Τα πτυχία μου θα γεμίζουν τους τοίχους, μα αν δεν έχω κάνει αυτό που αγαπώ, εσωτερικά θα είμαι πιο άδεια από όλους τους αναλφάβητους και τους ημιμαθείς του πλανήτη μαζί. Κι ας έχω όλες τις γνώσεις του κόσμου. Θα είμαι μισή.
Αν δεν κάνω αυτό που χρειάζεται για να είμαι ευτυχισμένη, θα ξυπνήσω στα 35 και θα αντικρίσω πλάι μου έναν άντρα νευρασθενικό, που θα τον βαριέμαι και η παρουσία του θα μου είναι αδιάφορη. Θα μου ζητάει επιτακτικά τις παντόφλες του και να του μαγειρέψω το Σάββατο το αγαπημένο του φαγητό, ακόμη κι αν εγώ το σιχαίνομαι. Θα τον απεχθάνομαι πλήρως, αλλά φαινομενικά θα είναι ο λατρεμένος μου σύζυγος. Θα έχω και δύο αποβλακωμένα παιδιά που θα βλέπουν ολημερίς τηλεόραση τρώγοντας πατατάκια και θα παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια. Θα τα ρωτάω πότε ψηφίστηκε το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας και θα με κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό. Ωστόσο, θα γνωρίζουν απ'έξω τα προσωπικά των διάσημων και τα εμπορευματοποιημένα χαζοτράγουδα της εποχής τους. Θα μισώ τον εαυτό μου που τα έκανα έτσι, μα δεν θα θυμάμαι πια τον τρόπο να τα μεγαλώσω αλλιώς.
Κάθε Κυριακή θα καλώ το σόι στο σπίτι για να τους κάνω το τραπέζι. Θα φοράω το χαρούμενο προσωπείο μου και θα προσποιούμαι πως τους αγαπώ. Παρ'όλα αυτά θα τους βαριέμαι θανάσιμα και θα μετράω τα λεπτά μέχρι να φύγουν.
Οι φίλες μου θα απαρτίζονται από 2-3 υστερικές χαζοβιόλες, που τα δικά τους προβλήματα, θα με κάνουν να ξεχνάω το δικό μου ψυχικό κενό. Θα μαζευόμαστε μια φορά την εβδομάδα για καφέ μετά τη δουλειά και εγώ θα παριστάνω πόσο ευτυχισμένη είμαι στο γάμο μου.
Τέλος, θα ξεσπάω όλα μου τα απωθημένα στα παιδιά μου και θα τα κάνω πιο νευρωτικά και αγχώδη κι από' μένα. Θα γεμίσω με κόμπλεξ γιατί μια μέρα θα καταλάβω πως ο χρόνος ΔΕΝ ΓΥΡΝΆΕΙ. Δεν υπάρχει rewind στη ζωή. Δεν γίνεται να αναιρέσεις τις επιλογές σου. Και καλώς ή κακώς όταν περάσει πολύς καιρός, κάποια πράγματα δεν κατακτώνται.
Αν δεν κάνω τις σωστές επιλογές, θα γίνω αυτό που κοροϊδεύω. Θα καταντήσω αυτό που εμμέσως μου επιβάλλετε εσείς. Και το χειρότερο είναι πως θα πιστεύω ότι είναι το σωστό.
Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου.
(Ή τουλάχιστον έτσι μου τραγουδάει ο Αγγελάκας)
